- ACROAMATICI seu ACROATICI Libri Veterum
- ACROAMATICI seu ACROATICI Libri Veterumindigitantur A. Gellio l. 20. c. 5. Commentationum suarum artiumque, quas discipulis tradebat Aristoteles ---- duas species habuisse dicitur, alia eratn --- ἐξωτερικὰ --- alia ἀκροατικὰ. Α᾿πὸ τῶ ἀκροατῶν nempe dicta, i. e. a discipulis, uti Suidas exponit, qui soli ad ἀκροατικοὺς λόγους admittebantur, erantque familiares ac quasi domestici: cum ad ἐξωτερικοὺς λόγους, non discipuli solum et qui in Praeceproris disciplinam sese dederant, sed quiliber e populo, accedere possent. Atque sic personarum ratione Exotericoe disceptationes ab Acroatias differebant. Sed et materia utrobique diversa. Ε᾿ξωτερικὰ enim dicebantur, pergit Gellius, quoe ad Rhetoricas meditationes, facultatem argutiarum, civiliumque rerum notitiam conduccbant. Α᾿κροκτικὰ autem vocabantur, in quibus Philosophia remotior subtiliorque agitabatur; quoeque ad naturoe contemplationes, disoeptationesque Dialecticas pertinebant. Vide quoque Plut. Alexandro. Cicer. vero de Finibus l. 5. ut et Alexander et Eustathius, aliique, de iisdem rebus Aritsorelem, in Acroaticis quidem subtilius atque ad limandam veritatem aptius; in Exotericis autem, probabilius, atque ad opinionem efficiendam accommodatius, disserere solitum aiune. Temporis porro discrimen. Disciplinoe, iterum Gellius, quam dixi Α᾿κροατικην`, tempus exercendoe dabat in Lyceo matutinum --- ἐξωτερικὰς vero auditones exercitiumque dicendi eôdem locô vesperi faciebat --- atque eum δειλινὸν πρίπατον appellabat, illum alterum supra ἑωθινὸν. Sed et, Exotericis Scriptis vulgo emissis, Acroatica ut arcana abscondebantur, aut si et illa ederentur, brevius et obscurius conscribebantur, quam ut ab iis, qui ἀκροαταὶ non erant, possent intelligi. Unde conquerenti Alexandro, quod disciplinas interiores, quibus ab ipso cruditus esset, libris editis evulgâsset, rescipsit, Philosophus, neque editas eas esse, neque non editas, quoniam solis auditoribus cognobiles essent, apud eundem Gellium etc. Vide Salmal. Commentario in Epictetum et Simplicium p. 228. et seqq. aliquid etiam infra voce Exoterica.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.